Gezmeye düşkün biri olarak bulduğum fırsatlarda gezmek, gezdiğim yerleri fotoğraflamak benim için büyük bir mutluluktur. Üniversite yıllarımdan beri gitmek istediğim ama bir türlü şartlarını oluşturamadığım bir gezi vardı: Kapadokya... Bunu bu sene nihayetinde işten ve üniversiteden arkadaşlarımdan oluşan 9 kişilik bir grup ile gerçekleştirmeyi başardım.23 Nisan resmi tatilinin cuma gününe denk gelmesi bizlere 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'ndaki çocuklara has o mutluluğu yaşattı yeniden.. Aylar evvelinde planladığımız tur nihayetinde gelip çatmıştı işte.
22 Nisan gecesi Kadıköy Eski Salıpazarı meydanından yola çıkıp 25 Nisan pazar akşamına kadar İstanbul'dan uzakta gönlümüzce eğleniyor olacaktık... Ortalık ana baba günüydü. Meydana ilk geldiğimde gördüğüm kalabalık karşısında dilim tutulmuştu. Arkadaşıma dönüp: "Herhalde bütün İstanbul tatile gidiyor" demiştim. Maceramız mart ayı başında Anıtur Altıyol şubesine gitmeyle başlamıştı. (Bununla ilgili de bir yazı yazacağım tez vakitte) 22 Nisan gecesi 23.30'da kalkması gereken otobus yaklaşık 45 dakikalık bir rötar ile kalkmıştı. Sinirler daha tatilin başında gerilmişti. Normalde otobüsün Beşiktaş'tan da yolcu alması gerekirken, otobüs doğrudan Kadıköy'e geçmiş, oradaki yolcularda servis ile Kadıköy'e götürülecekmiş ama ne hikmettir ki işte o servis yanlış yola girmiş o yüzden biz de 45 dakika onları beklemişiz... En nihayetinde yola çıkmayı başardık, kararlıydık hiçbirşey bu tatil keyfimizi bozamayacaktı.
Sabah dokuza doğru Aksaray Ağaçlı tesislerinde son molamızı verdik. Burada turun rehberi bizi karşıladı. Rehberimizi de aldıktan sonra yola devam ettik. Yolda bize program içeriği verildi. Programı biz tatili planlarken de incelemiştik ama oraya daha önce gitmemiş kişiler olarak program iyi midir kötü müdür, yoğun mudur hiçbir fikrimiz yoktu. Rehberimiz programı incelerken çok yoğun olduğunu ve oradan buraya biraz hızlı hareket edeceğimizi söylemişti. Gezi programına göre göreceğimiz ilk yer Aksaray Nevşehir yolu üzerinde, 1200lü yıllarda kullanılan bir kervansaray olan Ağzıkarahan Kervansarayı idi. Lakin gelin görün ki kaptan şoförümüzün azizliğine uğrayarak bu durağı es geçtik. Kaptan dönmeyi unuttuğundan ve bir daha dönecek bir yol olmadığından bu kervansarayı göremedik... Rehberimizin hızlıdan kastı bu değildir inşallah diye umuyorduk.
Zaten yolda pek iyi dinlememiştik, o yüzden bu durağı es geçebiliriz, en azından otele gidip şöyle bir kendimize gelelim diyorduk ki ikinci bir süpriz: 23 Nisan tatili sebebi ile oteller ağzına kadar dolu olduğundan otele girişi akşam yapacağız. Buyrun buradan yakın. Neyse bu da geçer diyoruz... Hala tatil keyfimiz bozulmasın diye çaba sarfediyoruz.. Arada yüzü asılan, söylenen misafirler de vardı... Biz de arada söyleniyorduk hoş..
Yazımın çok uzun olmaması için geziyi günlere bölerek anlatacağım...
0 comments:
Yorum Gönder